அன்பார்ந்த மெய்யன்பர்களே..
தளத்தின் பதிவுகளில் சற்று இடைவெளி ஏற்பட்டுள்ளது. சென்ற வாரம் வெள்ளியங்கிரி சென்று வெள்ளியங்கிரி ஆண்டவர் தரிசனம் பெற்றோம். இரண்டாம் முறை பயணம். பயண அனுபவத்தை சிறப்பாக தர முயற்சிக்கின்றோம். இதோ மீண்டும் வாழ்வாங்கு வாழ தொடர்பதிவில் தங்களை சந்திப்பதில் பெருமகிழ்ச்சி அடைகின்றோம். இந்த தொடர்பதிவில் பக்தி,யோகம் என்று சகலவிதமான கருத்துக்களை உள்வாங்கி வருகின்றோம். நாம் எதையும் தீர்மானிப்பதில்லை. அனைத்தும் அவன் அருளாலே தான் நடைபெற்று வருகின்றது. இந்த முறை ஒரு யதார்த்தமான கேள்வி பதில் பதிவை திரு.ராம் மனோகர் அவர்களிடமிருந்து பெற்று தர விரும்புகின்றோம்.
தளத்தின் பதிவுகளில் சற்று இடைவெளி ஏற்பட்டுள்ளது. சென்ற வாரம் வெள்ளியங்கிரி சென்று வெள்ளியங்கிரி ஆண்டவர் தரிசனம் பெற்றோம். இரண்டாம் முறை பயணம். பயண அனுபவத்தை சிறப்பாக தர முயற்சிக்கின்றோம். இதோ மீண்டும் வாழ்வாங்கு வாழ தொடர்பதிவில் தங்களை சந்திப்பதில் பெருமகிழ்ச்சி அடைகின்றோம். இந்த தொடர்பதிவில் பக்தி,யோகம் என்று சகலவிதமான கருத்துக்களை உள்வாங்கி வருகின்றோம். நாம் எதையும் தீர்மானிப்பதில்லை. அனைத்தும் அவன் அருளாலே தான் நடைபெற்று வருகின்றது. இந்த முறை ஒரு யதார்த்தமான கேள்வி பதில் பதிவை திரு.ராம் மனோகர் அவர்களிடமிருந்து பெற்று தர விரும்புகின்றோம்.
கேள்வி - காமம், கோபம், மோகம், பேராசை என்பதெல்லாம் இரத்தத்திலேயே இருக்கின்றது போலும்! அவற்றை வெல்லவே முடியவில்லையே?
இராம் மனோகர் - அவை இரத்தத்தில் இருக்கிறதோ அல்லது நம் சித்தத்தில் இருக்கிறதோ இங்கே அதுவல்ல பிரச்சனை. நாம் அவற்றை வெல்ல வேண்டும் என்று நினைப்பதுதான் பிரச்சனை. சற்று சிந்தித்துப் பாருங்கள். வெல்லப்பட வேண்டும், அல்லது அழிக்கப்பட வேண்டும் என்றால், பரிணாம வளர்ச்சியின் அர்த்தம்தான் என்ன ? சிருஷ்டியின் நோக்கமே கேள்விக் குறியாகி விடாதா ? இது போன்ற மனப்பான்மைகளால்தானே நாம் இறைவனுக்கே எதிரிகள் இருப்பது போன்ற பல்வேறு கற்பனைகளை வளர்த்துக் கொண்டிருக்கிறோம் !!!? தேவையில்லாமல் இங்கே எதுவும் படைக்கப்படவில்லை. ஏதோ ஒரு தேவை யாருக்கோ, எதற்கோ இருப்பதினால்தான் சிருஷ்டியின் திட்டத்தில் இவைகளெல்லாம் இருக்கின்றன. காமம், கோபம், மோகம், ஆசை அனைத்துமே நம்மைப் பக்குவப்படுத்தும் நிலைகள்தாம்.
இராம் மனோகர் - அவை இரத்தத்தில் இருக்கிறதோ அல்லது நம் சித்தத்தில் இருக்கிறதோ இங்கே அதுவல்ல பிரச்சனை. நாம் அவற்றை வெல்ல வேண்டும் என்று நினைப்பதுதான் பிரச்சனை. சற்று சிந்தித்துப் பாருங்கள். வெல்லப்பட வேண்டும், அல்லது அழிக்கப்பட வேண்டும் என்றால், பரிணாம வளர்ச்சியின் அர்த்தம்தான் என்ன ? சிருஷ்டியின் நோக்கமே கேள்விக் குறியாகி விடாதா ? இது போன்ற மனப்பான்மைகளால்தானே நாம் இறைவனுக்கே எதிரிகள் இருப்பது போன்ற பல்வேறு கற்பனைகளை வளர்த்துக் கொண்டிருக்கிறோம் !!!? தேவையில்லாமல் இங்கே எதுவும் படைக்கப்படவில்லை. ஏதோ ஒரு தேவை யாருக்கோ, எதற்கோ இருப்பதினால்தான் சிருஷ்டியின் திட்டத்தில் இவைகளெல்லாம் இருக்கின்றன. காமம், கோபம், மோகம், ஆசை அனைத்துமே நம்மைப் பக்குவப்படுத்தும் நிலைகள்தாம்.
ஆனால்,
கவனிக்க வேண்டிய சில விஷயங்கள் இருக்கின்றன. இந்தக் காமமானது எழுந்து
விட்டால் எளிதில் அடங்காது. கோபம் நம்மையே கூட எரித்து விடும்
அக்கினியாகும், மோகமும், ஆசையும் மனதை குழப்பமடையச் செய்து கொண்டே இருக்கக்
கூடியவை. எனவே நாம் செய்ய வேண்டியதெல்லாம், இந்த விகாரங்களில் மனதைச்
சலனமடைய விடாமல் பார்த்துக் கொள்ளவது மட்டுமே. காமத்தை சரியான முறையில்
பயன்படுத்து, அனுபவி. தேவைப்படும் இடத்தில் கோபத்தைக் காட்டு. அதிலேயே
நிலைத்து நிற்காதே. மனதை அடுத்த செயலை நோக்கி நகர்த்தப் பழகிக் கொள்.
அத்தியாவசியத் தேவைகளுக்கு ஆசைப்படு. அவைகள் மீது மோகம் கொள். அடைந்தவுடன்
ஆசையையும், மோகத்தையும் மறந்து வேறு வேலைகளைப் பார்.
யோக சாதனங்கள் என்பது சிறைக் கூடமல்ல. மனதை, அறிவைச் சுதந்திரமாகச் செயல்படுத்த வேண்டிய நுட்பமாகும். ஒரு அறைக்குள் போய் தியானம் செய்கிறேன் என்று நீங்கள் உட்கார்ந்து கொள்வதில் தவறொன்றுமில்லை. ஆனால், அந்த அறையை வெளியே இருந்து யாராவது தாளிட்டு விட்டால், உங்கள் நிலை என்ன ? நாம் அங்கே கைதியாகி விடுகிறோம். அதாவது பிணைக்கப்பட்டு விடுகிறோம். அது போலவே சாதனங்களுக்காக சில கட்டுப்பாடுகளை நமக்கு நாமே ஏற்படுத்திக் கொள்வதில் தவறில்லை. ஆனால், அந்தக் கட்டுப்பாடுகள் நம் சுதந்திரமாக இருக்க வேண்டுமே தவிர, கட்டுப்பாடுகளுக்கு நாம் அடிமையாகி விடக் கூடாது. அடிமைகள் ஒருபோதும் வீடுபேற்றை அடையப் போவதில்லை.
எனவே இந்த உணர்வுகளையெல்லாம் அழிக்க முற்படாதே. ஒரு வீரனைப் போல அவற்றின் ஊடாகவே அவற்றைக் கடந்து செல். அவைகளுக்குக் கட்டுப்படாமல் பீடு நடை நடந்து செல். நம் நிலைமை அப்படி இருப்பதில்லை. காமம் நம்மை விட்டாலும் நாம் அதை விடுவதில்லை. பற்றிப் பிடித்து வைத்துக் கொள்கிறோம். கோபம் வந்தால் அமைதியை இழந்து விடுகிறோம். மோகம் வந்தால் மோகியாகி விடுகிறோம், ஆசை ஏற்பட்டால் அதைப் பேராசையாக வளர்த்துக் கொள்கிறோம். அவைகளைக்கு அடிமையாகி விடுகிறோம். தளைக்கப்படுகிறோம், தடைபட்டு நிற்கிறோம். அதனால்தான் இந்த அவசியமான உணர்வுகள் கூட நமக்கு அவசியமில்லாத, துன்பத்தை ஏற்படுத்தும் விகாரங்களாகத் தோன்றுகிறது.
தவறு படைப்பிலோ, உணர்வுகளிலோ இல்லை.
அவற்றைக் கையாளும் நம்மிடத்தில்தானிருக்கிறது. எனவே காமம், கோபம், மோகம், ஆசை இவற்றையெல்லாம் நாம் அவைகளுக்கு அடிமையாகி விடாமல் உபயோகித்துக் கடக்க வேண்டும். அடிமைப்பட்டவன் வீழ்ந்து கிடப்பான். சுதந்திரமாக அவற்றைக் கடந்து செல்பவன் வீட்டிற்குச் செல்வான். இவைகளெல்லாம் நம் தோட்டத்தில் இருக்கும் கிணறு போன்றவை. தேவைகளுக்காகத்தான் தோண்டப்பட்டது. தேவைப்படும் பொழுது மொண்டு தலையில் ஊற்றிக் கொள்ளலாம், தாகம் தீர்த்துக் கொள்ளலாம், கை கால் கழுவிக் கொள்ளலாம் அவ்வளவே. ஆனால், கிணறு என்பது அதில் விழுந்து உயிரை விடுவதற்காக அல்ல.
யோக சாதனங்கள் என்பது சிறைக் கூடமல்ல. மனதை, அறிவைச் சுதந்திரமாகச் செயல்படுத்த வேண்டிய நுட்பமாகும். ஒரு அறைக்குள் போய் தியானம் செய்கிறேன் என்று நீங்கள் உட்கார்ந்து கொள்வதில் தவறொன்றுமில்லை. ஆனால், அந்த அறையை வெளியே இருந்து யாராவது தாளிட்டு விட்டால், உங்கள் நிலை என்ன ? நாம் அங்கே கைதியாகி விடுகிறோம். அதாவது பிணைக்கப்பட்டு விடுகிறோம். அது போலவே சாதனங்களுக்காக சில கட்டுப்பாடுகளை நமக்கு நாமே ஏற்படுத்திக் கொள்வதில் தவறில்லை. ஆனால், அந்தக் கட்டுப்பாடுகள் நம் சுதந்திரமாக இருக்க வேண்டுமே தவிர, கட்டுப்பாடுகளுக்கு நாம் அடிமையாகி விடக் கூடாது. அடிமைகள் ஒருபோதும் வீடுபேற்றை அடையப் போவதில்லை.
எனவே இந்த உணர்வுகளையெல்லாம் அழிக்க முற்படாதே. ஒரு வீரனைப் போல அவற்றின் ஊடாகவே அவற்றைக் கடந்து செல். அவைகளுக்குக் கட்டுப்படாமல் பீடு நடை நடந்து செல். நம் நிலைமை அப்படி இருப்பதில்லை. காமம் நம்மை விட்டாலும் நாம் அதை விடுவதில்லை. பற்றிப் பிடித்து வைத்துக் கொள்கிறோம். கோபம் வந்தால் அமைதியை இழந்து விடுகிறோம். மோகம் வந்தால் மோகியாகி விடுகிறோம், ஆசை ஏற்பட்டால் அதைப் பேராசையாக வளர்த்துக் கொள்கிறோம். அவைகளைக்கு அடிமையாகி விடுகிறோம். தளைக்கப்படுகிறோம், தடைபட்டு நிற்கிறோம். அதனால்தான் இந்த அவசியமான உணர்வுகள் கூட நமக்கு அவசியமில்லாத, துன்பத்தை ஏற்படுத்தும் விகாரங்களாகத் தோன்றுகிறது.
தவறு படைப்பிலோ, உணர்வுகளிலோ இல்லை.
அவற்றைக் கையாளும் நம்மிடத்தில்தானிருக்கிறது. எனவே காமம், கோபம், மோகம், ஆசை இவற்றையெல்லாம் நாம் அவைகளுக்கு அடிமையாகி விடாமல் உபயோகித்துக் கடக்க வேண்டும். அடிமைப்பட்டவன் வீழ்ந்து கிடப்பான். சுதந்திரமாக அவற்றைக் கடந்து செல்பவன் வீட்டிற்குச் செல்வான். இவைகளெல்லாம் நம் தோட்டத்தில் இருக்கும் கிணறு போன்றவை. தேவைகளுக்காகத்தான் தோண்டப்பட்டது. தேவைப்படும் பொழுது மொண்டு தலையில் ஊற்றிக் கொள்ளலாம், தாகம் தீர்த்துக் கொள்ளலாம், கை கால் கழுவிக் கொள்ளலாம் அவ்வளவே. ஆனால், கிணறு என்பது அதில் விழுந்து உயிரை விடுவதற்காக அல்ல.
No comments:
Post a Comment